Historie
Met bijna 150 jaar, is het Rozenknopje het op een na oudste café van Eindhoven, met café de Gouden Bal, enkele deuren verder, als terechte winnaar want zij zijn het oudste café van Eindhoven, al doen andere Eindhovense cafés zich onterecht ook voor als zijnde oudste café van de stad. Zoals op oude kaarten te zien is, staat er eeuwenlang een pand op de hoek Hoogstraat / Gestelsestraat, waarschijnlijk omdat de Hoogstraat al sinds de middeleeuwen een belangrijke doorgaande route is. (oude kaart Eindhoven toevoegen)
Rond 1880 stonden op de plaats van het huidige Rozenknopje twee woonhuizen, waarbij vanuit het eerste woonhuis bier verkocht werd omdat de eigenaar van de twee woonhuizen ook een brouwerij in bezit had. Ruim tien jaar later zijn de woonhuizen afgebroken, of verbouwd tot één pand met een schuine kap, in dat pand startte in 1896 de familie Kneepkens een café en noemde het café Kneepkens. Het café liep dusdanig goed dat rond 1905 besloten werd om de schuine kap weg te halen en een ware theaterzaal te bouwen op de eerste etage! Uniek voor die tijd, voor een café zo ver buiten de stad Eindhoven. In de zaal werden toneeluitvoeringen gegeven en zongen diverse zangkoren, waaronder zangkoor ‘t Rozenknopje. In 1919 ging het café over naar de familie Lemmens, en had de naam Kneepkens voor het café geen betekenis meer en werd besloten om het café te vernoemen naar het zangkoor dat er sinds enkele jaren repeteerde; en sindsdien heet het café ‘t Rozenknopje. Inmiddels al meer dan 100 jaar!
In de jaren die volgenden kende het café vele hoogtepunten en mooie tijden en ongetwijfeld ook enkele minder goede momenten. Gedurende de WO II werd de bovenzaal gebruikt als leslokaal én hoofdzetel van “de Tijdelijke Academy”, een soort pop-up school opgestart door ingenieurs van Philips. Zij waren bang dat vanwege de oorlog het technisch onderwijs stil kwam te liggen en begonnen daarom hun eigen opleiding, waarbij zij vanuit verschillende zaaltjes, kerken en andere ruimten onderwijs verzorgden. Ook de zaal van t Rozenknopje werd hiervoor gebruikt, en diende tevens als de locatie waar de roosters werden uitgedeeld en docenten werden vernoemd. (foto pagina document Tijdelijke Academy) In latere jaren heeft de zaal ook nog even dienst gedaan als kerk, voor een alternatieve club gelovigen die er op zondag hun dienst hielden. Maar, vooral werd er in die ruim 100 jaar veel plezier gemaakt, gedanst, gelachen, soms gehuild, veel gekaart, gegeten en gedronken in zowel het café als de zaal. Tot aan de jaren zeventig van de vorige eeuw was het Truus van Berkel die de scepter zwaaide en nog enkele bezoekers die nu in het café komen, kennen het café nog uit deze tijd.(foto Truus van Berkel en foto buitenzijde jaren 70). De bovenzaal was in deze periode inmiddels gesloten wegens instortingsgevaar, en was het domein van zwervers, feestende jeugd en andere vreemde bezoekers.
In 1999, besloot de kastelein van die tijd, Rob “Slok”, om de bovenzaal volledig te laten renoveren, met financiële ondersteuning vanuit Europese subsidiegelden en de brouwerij en werd de bovenverdieping steen voor steen afgebroken, en daarna tijdens een maandenlange verbouwing, weer steen voor steen in oude glorie terug gebouwd. Het café was al die tijd gewoon open, en als het flink regende zat men beneden in het café in de regen te kaarten, en stond de kok in de keuken om een lege bierkrat achter het fornuis, want vanwege het ontbreken van de bovenzaal (en dus het dak) regende het zo naar binnen! (foto verbouwing via Frans)
In 2012 begon de Eindhovense muzikant en ondernemer samen met de markante Eindhovense muzikant Ad van Meurs, met het organiseren van concerten op woensdagavond in de bovenzaal, om het café, dat inmiddels toch veel van haar glans had verloren, weer wat nieuw leven in te blazen. In 2016 nam van de Klundert de hele zaak over, en bracht het café weer terug op haar koers, vele oude stamgasten keerden terug, meer dan ooit werd er fanatiek gekaart aan de kaarttafel, het borreluur waarbij vooral stamgasten tussen een uurtje of vier en acht lekker komen borrelen en vooral; met elkaar buurten over van alles en niks bloeit weer als vanouds, de spaarkas die er al sinds 1935 hangt heeft weer ruim 100 leden, het hoogste aantal ooit, het is weer de plek waar oude en nieuwe stamgasten van alle pluimage zich thuisvoelen tussen de vele paradijsvogels die het café rijk is. In 2019 wordt de zaal wederom gerenoveerd en omgetoverd tot een prachtige sfeervolle theaterzaal met de sfeer van een oude jazzclub met oude bakstenen, prachtige rode fluwelen gordijnen en een schitterende ronde bar. (foto zaal) Artiesten noemen het wel eens het Paradiso van het Zuilen, voor anderen is het een verborgen pareltje en weer ander noemt het een muziekkelder op de eerste etage. Ook in de jaren waarin Corona de wereld, en daarmee ook t Rozenknopje in haar greep hield is het café doorgegaan en heeft het zich constant aangepast aan de mogelijkheden, maar het belangrijkste is al die tijd gebleven; gezelligheid en daar gaan we ons nog lang voor in zetten!
Rond 1975
Truus van Berkel
